1-Özel eğitimin gelişimini etkilemiş önemli kişileri, olay ve olguları eğitim uygulamalarına etkileri açısından tanımlar.
2 – Özel eğitimde kullanılan bilimsel yöntem ve tekniklerdeki gelişmeleri tanımlar.
3 – Öğrencilerin özel gereksinimli olarak tanılanabilmeleri için gerekli ölçütleri ve değerlendirme araçlarını tanımlar.
4 – Özel gereksinimli bireyler ile kullanılacak değerlendirme ve öğretim yöntemlerinin uygulanmasını etkileyebilecek bireysel, dilsel ve kültürel değişkenleri tanımlar.
5 – Özel Eğitim ile ilgili yasa ve yönetmeliklerdeki değişmeleri ve gelişmeleri izler.
6 – Normal gelişimi ve farklı yetersizliklerin özelliklerini tanımlar.
7 – Türk milli eğitimi ve özel eğitimin amaç ve ilkelerini öğretim uygulamalarında ve değerlendirmelerde kullanır.
8 – Özel gereksinimli bireylerin motor, duygusal, sosyal, bilişsel ve akademik gelişimlerini değerlendirir.
9 – Değerlendirme araçlarını ve öğretim yöntemlerini özel gereksinimli bireylerin bireyse!, dilsel ve kültürel özelliklerini ve gereksinimlerini dikkate alarak kullanır.
10 – Öğrenciyi farklı kaynaklardan (değerlendirme araçları, aile, tıp uzmanları, okul personeli ve gözlemler vb.) yararlanarak değerlendirir.
11 – Değerlendirme sonuçlarını kullanarak öğretimi düzenler.
12 – Öğretimin etkililiğini artırmak için özel gereksinimli bireylerin gereksinimlerine uygun Öğretim ve değerlendirme materyalleri geliştirir.
13 – Özel gereksinimli bireylerin motor, sosyal, bilişsel ve akademik gelişimlerini destekleyecek etkili öğretim yöntemlerini kullanır.
14 – Özel gereksinimli bireylerin bağımsız yaşam ve öz kararlılık becerilerini destekleyecek etkili öğretim yöntemlerini kullanır.
15 – Etkili davranış değiştirme ve sınıf yönetimi stratejilerini kullanır.
16 – Özel gereksinimli bireylerin alternatif iletişim becerilerini destekleyici etkili stratejileri kullanır.